Rhizartrose

Rhizartrose is de wetenschappelijke benaming van slijtage aan het gewricht van de duimbasis. Dit is het gewricht tussen de polsbeentjes en het middenhandsbeentje aan de duim. Vrouwen zijn veel vatbaarder voor slijtage van dit gewricht. De symptomen beginnen meestal na de leeftijd van 50 jaar.

Patiënten voelen pijn bij activiteiten waarbij er gewrongen of genepen moet worden. Als de patiënt bij ons op consultatie komt, is er meestal reeds een vergevorderde artrose (rode pijl). Door de gewijzigde biomechanica zal de duim ook minder ver open kunnen gaan (adductiecontractuur). Dit verlies in mobiliteit wordt dan gecompenseerd door een overstrekking van het gewricht erboven, waardoor er ook in dat gewricht slijtage kan optreden. Af en toe is ook het gewricht onder de duimbasis (STT-gewricht, groene pijl) aangetast. Hierdoor zal de patiënt niet alleen pijn hebben bij het belasten van zijn duim, maar ook bij het bewegen van de pols.

Als behandeling proberen we eerst een spalk, ontstekingsremmende medicatie, en eventueel een spuitje (infiltratie) met cortisone. De spalk zorgt ervoor dat het gewricht minder belast wordt. De medicatie zorgt ervoor dat de ontsteking, welke de oorzaak is van de pijn, vermindert.

Als dit onvoldoende blijkt, vragen sommige patiënten ons om een operatie uit te voeren.

Er bestaan 2 vaak uitgevoerde operaties voor deze pathologie.

Ofwel wordt het handwortelbeentje waar de slijtage op zit (os trapezium) verwijderd. De vrijgekomen ruimte wordt dan opgevuld met een pees uit de voorarm, die ook gebruikt wordt om de ligamenten te reconstrueren. Na de operatie wordt een 4-tal weken gips voorzien, waarna de patiënt mag beginnen bewegen. Deze operatie is wereldwijd de standaardoperatie voor artrose aan de duimbasis. De resultaten zijn heel goed, maar de revalidatie duurt gemiddeld 3 tot 6 maanden.

Een andere vaak uitgevoerde operatie is het plaatsen van een prothese aan de duimbasis. Deze heeft als voordeel dat de revalidatie een stuk vlotter gaat. De meeste patiënten zijn al heel tevreden na een 6-tal weken. Aan deze ingreep zijn er echter ook nadelen verbonden. Een prothese kan in principe uit de kom schieten, hoewel dit niet vaak gebeurt. Als dit voorkomt, moeten we de prothese weer op zijn plaats trekken, en als dit blijft gebeuren moet er soms een nieuwe operatie uitgevoerd worden. Ook kan het zijn dat de prothese verslijt. Dan kan deze soms vervangen worden door een andere prothese. Vaker is dit niet mogelijk, en moeten we overschakelen op de operatie die hierboven beschreven wordt. Daarom raden we de meeste mensen aan om voor een prothese te kiezen, omdat de revalidatie vlotter is. Als er problemen optreden, kunnen we altijd overschakelen op de andere operatie, die ook heel goede resultaten geeft.